Αν η ανθρώπινη κοινωνία είχες τεράστια ανισαριθμία μεταξύ ανδρών και γυναικών, τι θα γινόταν τότε;

Αν δηλαδή από τα πράγματα, οι άντρες ήταν δεκαπλάσιοι από τις γυναίκες ή το αντίστροφο, τότε θα μπορούσε οι σχέσεις να είναι μονογαμικές είτε ως γάμος είτε ως έρωτας; Και τι θα γινόντουσαν οι υπόλοιποι εννέα στους δέκα; Νομίζω ότι οι σχέσεις θα ήταν αυτονόητα και χωρίς συζήτηση πολυγαμικές και κοινογαμικές. Άρα και άλλη ηθική θα είχαν οι άνθρωποι και διαφορετικούς θεσμούς κοινωνικής συγκρότησης. Κι επειδή μπορεί να προβληθεί το επιχείρημα ότι αυτό είναι μια ουτοπική υπόθεση αφού η πραγματικότητα είναι διαφορετική, λέω ότι αφ’ ενός καταδεικνύει και ως απλή υπόθεση τη σχετικότητα της μονογαμικής ηθικής και τις σκοπιμότητές της που εδράζονται σε ανασφαλή βάθρα και αφ’ ετέρου μια τέτοια πιθανότητα δεν είναι έξω από τα πράγματα.

Η ανθρωπότητα βίωσε πολλές φορές με τους πολέμους παρόμοιες καταστάσεις όπου μετά από το μακελειό του Α’ και του Β’ παγκοσμίου πολέμου κλονίστηκε η ισορροπία της σχετικής ισαριθμίας και είχαμε σχεδόν τριπλάσιες γυναίκες έναντι των ανδρών π.χ. στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση. Αναλογιστήκαμε άραγε τι προβλήματα και τι διλήμματα δημιουργούνται από τέτοιες καταστάσεις;